Nahihirapan na akong magsulat para sa’yo.
Ang hirap na lumabas ng mga salita.
Siguro nga, ngayon, masasabi ko nang ikaw ay isang wala lang.
================================================================
Ang dami kong naiisip isulat.
Pero natapos na ang June na wala, ni isa, akong naisulat.
Naisip kong isulat ang summary ng tinakbo ng kalahati ng taon. Naisip kong isulat ang ‘di ko pa din naisusulat na byahe ko sa Dumaguete, Masbate at Leyte. Naisip ko isulat ang mga kwento ng mga taong imaginary na nag-exist at mga taong nag-exist pero nagingย imaginary. Naisip kong magsulat para sa future boyfriend at sa future husband mo, at maging sa magiging future mother-in-law mo. Naisip kong isulat ang mga plano ko sa mga natitirang buwan ng taon at mga buwan sa susunod na taon.
Ang dami kong naiisip isulat.
Pero wala akong naisulat.
Alam mong gustong-gusto kong sumulat sa’yo. Alam mong gustong-gusto kong magkwento sa’yo. Alam mong gustong-gusto kong sabihin sa’yo ang nilalaman ng isip at ng puso ko. Alam mong ikaw, higit kaninuman, ang gusto kong makaalam ng mga kwento ko. At alam mong ikaw, higit kaninuman, ang laman ng mga kwento ko.
Ikaw at ang pag-ibig ko sa’yo.
Naisip ko tuloy kung paanong noon ay automatic na ang mga salita, at ang mga kwento. Kung paanong sa simpleng kumusta at kumain ka na ba ay mapupunta sa pagbubukas ng mga tago nating mundo sa isa’t isa.
Ang daling magsulat noon.
Hindi katulad ngayon.
(Lumipas ang limang oras, nakatulog na ako, at tulad ng inaasahan ko, hindi magkukusang ma-type ang mga salitang nasa utak ko.)
Maraming nagbago sa loob ng anim na buwan na lumipas. At alam kong marami pang magbabago sa parating na mga buwan. Sana maisulat ko na ang mga nasa isip ko habang pwede ko pa silang isulat para sa’yo… hanggang kaya ko pa silang isulat para sa’yo.
================================================================
At kung wala ka nang mabasang sulat, tandaan mong:
Hindi ako huminto sa pagmamahal sa’yo.
Huminto lang akong ipadama sa’yo.
At ikaw ay isang “wala lang”.
Aba aba aba. Stubborn ka ngayon ahh. Bahahahahahah.
LikeLiked by 1 person
Bwahahahhahahahahahahaha mabait kaya ako… โบ
LikeLike
Akala ko ba huli na ‘yung nakaraan? Hahahahaha. Failed.
LikeLiked by 2 people
Ssssssssssshhhhhhhhhhhhhhh
๐๐๐
LikeLiked by 1 person
Wala akong masabi. So ayun, “wala lang” po. Napadaan lang si ako. ๐๐โ
LikeLiked by 1 person
GRABE! I was crying in public while reading this. Sobra. Bakit ganun? bakit naging wala lang. Grabe talaga.
LikeLiked by 1 person
Sorry na, wag na iyak… Bati na tayo โบ
LikeLiked by 1 person
gusto ko po sabihin na masaya ako na siya ay isang “wala lang” ahahaha naisip ko ‘yes about time po to let go (naks lol) pero ang lungkot din ng “Hindi ako huminto sa pagmamahal saโyo. Huminto lang akong ipadama saโyo” aigo tapos ngayon tawang tawa ulit ako dahil kay Goblin at Grim Reaper AHAHAHAHAHAHA (me and my mood swings oof)
LikeLiked by 1 person
Hahahahahaha si Goblin at Grim Reaper talaga ang nagdala eh hahahahaha… At oo nga pala, ‘di pa natutuloy ang pagkakape natin, kulayan na natin minsan ang mga drawing natin! ๐
LikeLiked by 1 person
AHAHAHAHAH sorry na po. Kelan ba next?
LikeLiked by 1 person
Message ka namin sa next meetup! ๐
LikeLiked by 1 person
“Alam mong gustong-gusto kong sumulat saโyo. Alam mong gustong-gusto kong magkwento saโyo. Alam mong gustong-gusto kong sabihin saโyo ang nilalaman ng isip at ng puso ko. Alam mong ikaw, higit kaninuman, ang gusto kong makaalam ng mga kwento ko. At alam mong ikaw, higit kaninuman, ang laman ng mga kwento ko.
Ikaw at ang pag-ibig ko saโyo.”
Grabe ‘tong part na ‘to. Pero ‘yon nga. Akala ko din last mo na ‘yong sulat mo sa kanya ‘nong nakaraan. Hehe.
LikeLiked by 2 people
Hahaha, di mapigilan magsulat… Failed sa pagtapos ng chapter. Haay puso…
LikeLike
Para kanino ka bumabangon? “wala lang” grabe grabe!!!!!
LikeLiked by 1 person
๐๐๐
LikeLike