Musta?
Wala akong masabi kundi musta, kumain ka na ska ingat. ‘Di ko alam kung paano ako mag-uumpisa ng usapan… Andaming tumatakbo sa utak ko pero pag sasabihin ko na sa’yo, wala akong maitype. Kung nagrereklamo nga lang si blinking-text-cursor, matagal na niya akong sinukuan sa pag-iintay nya sa akin sa t’wing magtatype ako ng message para sa’yo sa Whatsapp.
Ewan ko ba.
Minsan, o madalas, sa kakaisip ko ng kung ano ang magiging reaksyon mo sa message ko, wala akong masabi ang resulta. Lagi ko k’se iniisip baka makulitan ka na, baka corny na, baka ‘di ka na natutuwa. Sabi ko sinukuan ko na ang pagbabasa sa naiisip mo pero minsan, o madalas, ‘di ko pa rin mapigilan.
Sobrang loser ko talaga pagdating sa’yo. Sobrang kornik. Bakit ba ‘di ko kayang magpaka-cool sa’yo? Bakit ba big deal lahat ng bagay basta tungkol sa’yo? Bakit ba ako gan’to?
Ewan ko.
Sadyang wala akong makitang tama sa akin pagdating sa’yo.