195 days na lang birthday mo na. 300 days na lang matatapos nanaman ang 2017. 2,938 days na kitang ‘di nakikita.
‘Di ko alam kung ano ang meron sa pagbibilang ko ng mga araw. Pero lagi ko silang binibilang.
Iniisip kong nagtagpo na kayo ng mga sulat ko. Expected na ang reaksyong-walang-reaksyon. Pero okay na rin yung reaksyong-walang-reaksyon, kaysa makatanggap ako ng linyang “hindi mo naman kailangan gawin yun” galing sa’yo. Okay na ‘ko na malaman mo yung mga gusto kong sabihin sa’yo, ‘yung mga gusto kong ikwento sa’yo.
Nagplano ako ng regalo na special. Kakaiba. Kung kelan ko ibibigay, di ko alam.
At ‘eto ang binagsakan.
Kay Google, search for: sulat kay elsie. Magtatagpo na kayo ng mga sulat ko.
Ilang buwan din bago naging #1 sa search result para sa keyword na: sulat kay elsie ang mga sulat ko. Kaya ilang buwan ding tengga ang plano. At ‘di na tinuloy na maging regalo.
Kaya ‘yun… kung wala kang magawa, kung gusto mong maiba ang mundo mo, kung gusto mong maramdaman kung gaano ka kamahal sa mundo ko, search mo lang: sulat kay elsie.
‘Di ako makapag-umpisa ng usapan sa whatsapp. Hanggang puro “kain ka na”. ‘Di ko kse alam kung kelan yung tamang timing, kung nasa mood ka bang makipag-usap, busy ka ba. Kahit paano dito, kung kelan mo lang feel makinig sa mga kwento ko. ‘Di ako mahiyain dito. At ‘di din ako nauubusan ng sasabihin sa’yo.
Dito man lang maparamdam kong mahal kita. ‘Di ko man masabi sa’yo.
Ang Aking Imaginary Girlfriend 