Day 8

Marami na rin akong nakakalimutan. Sign of aging. Pero pinipilit ko maalala. Samantalang dati kahit pinakamaliit na detalye kabisado ko. Lahat ng date, lugar, pangyayari… Naaalala ko pang March 19, 1521 dumating si Magellan.

Pero habang lumilipas ang panahon, nakakalimutan ko na… Sabi nila normal na yun dahil kailangan nang ioverwrite ang mga lumang memory para sa mga bagong memory. Kaso madalas, ang nakakalimutan ko yung mas bagong memory. Kung saan ko nilagay ang cellphone ko na nilapag ko a minute ago. Nalilimutan kong nag-iinit pala ako ng tubig, nalilimutan kong may ginagawa ako at maguumpisa nanaman ako ng ibang gagawin. Sabi nila normal na yun sa pagtanda. 

Pero syempre minsan natatakot din ako. Nakita ko kung paano si Lola nung may Alzheimers sya. Mabait sya sa ‘kin, pero boy lang ang tawag nya sa akin, di nya alam kung sino ako. Wala syang kakilala sa mga anak nya. Kahit nga si Lolo di nya kilala. 

Pagdating kaya ng time na yun makakalimutan na kita?

Namimili ang utak ko kung ano ang dapat maalala at makalimutan. Kahit anong pilit kong alalahanin, malabo ang 2001-2004. Corrupted yata ang file ng mga year na yun o sadyang may bad sector lang sa utak ko. Ang daming taong di ko naaalala, maraming nangyari pero di ko madetalye. Sinet na ata talaga ni utak na di ko maalala. Pero pilit ko pa rin inaalala. Pero wala talaga.

Yung pilit ko namang kinakalimutan. Di ko makalimutan.

Sadyang Operating System ka na ata ng utak ko na di pde idelete. 

Panatag ako kung ikaw ang matitirang naaalala ko pag nakalimutan ko na lahat. Alam ko magiging masaya ako sa mga alaalang yun.